Këtë herë filmi vizatimor Disney është kthyer në film me njerëz, siç po ndodh me gjithë përrallat e tjera (E Bukura dhe Bisha). Megjithatë, ndryshe nga versioni i filmit vizatimor, “Sirena e Vogël” është përshtatur sipas përrallës origjinale nga autori Hans Christian Andersen të 1837-ës.
Traileri i parë na prezanton me Elle (Loreto Peralta) dhe vëllain e saj Cam (William Moseley), të cilët enden nëpër një cirk në Mississippi, në kërkim të një akuariumi ku qëndron Sirena e Vogël. Motër e vëlla përfshihen në telashet e kësaj të fundit dhe përpiqen ta ndihmojnë atë. Hidhini një sy trailer-it.

Filmi i famshëm i animuar njihet për sirenën me zë të mrekullueshëm dhe kreh flokët me pirun. Përralla e Hans Kristian Andersen, nga e cila është frymëzuar filmi, është një histori më e errët, por padyshim më e bukur.
Në filmin e vitit 1989, Arieli është një nga princeshat e detit me zë engjëlli. Pavarësisht përpjekjeve të Ursulës, shtrigës së ligë, çdo gjë shkon ashtu siç Arieli dëshiron.
Ndërkohë, përralla e Andersen, e shkruar në vitin 1836, është një histori e dhimbshme për dashurinë, zhgënjimin dhe vdekjen dhe shumë më e bukur se ekranizimi nga Disney.
Është fakt që në përgjithësi librat janë shumë më superiorë se filmat që bazohen që ta. Edhe ky rast nuk përjashtim.

Në film,sirena e vogël kërkon dashurinë. Ajo është e dëshpëruar të martohet me princin Erik dhe qëllimi i saj, ashtu si i shumë princeshave të Disney-t para dhe pas saj, është dashuria.
Në origjinal, sirena e vogël dëshiron të bëhet njeri dhe të bjerë në dashuri, por vetëm sepse po përballet me vdekshmërinë. “Pse nuk kemi një shpirt të pavdekshëm?” – pyet sirena e vogël.
Sipas variantit të filmit nga Disney, princi Erik është një djalë i dashur, me sy blu, që i duhet pak kohë deri sa të kuptojë që Arieli është dashuria e jetës së tij. Në libër, në fakt, Eriku është i lig. Ai qesh kur sirena ka dhimbje dhe e injoron kur ajo ka më tepër nevojë për të. Kjo lloj marrëdhënie nuk është material për Disney-n e sotëm, por është i tillë për realitetin.

Filmi sigurisht ka fund të lumtur, por jo origjinali. Në përrallën e Andersenit, princi Erik beson se një vajzë tjetër e shpëtoi nga mbytja, kështu që ai martohet me të. Sirenës së vogël nuk i mbetet gjë tjetër veçse të kthehet në det. Është vetëvrasje, e kundërta e një fundi të lumtur.
Për fëmijët (në fakt, të gjithë të rriturit që unë njoh e kanë parë filmin) është mirë kur historia mbaron me një fund të lumtur, por të jeni të sigurt që libri është shumë më superior dhe meriton vëmendjen tuaj.